Het is inmiddels al even geleden, maar ik had ooit de wens om rond mijn 25ste jaar moeder te worden. Ik zat toen dacht ik, in een goede relatie en ben toen al begonnen met her en der wat spulletjes te kopen voor de eventuele zwangerschap. Dat waren rompertjes, slabbers, boxpakjes en wat speelgoed. Maar dat geluk ging niet op voor mij met die ene partner, achteraf maar beter ook, want zo gelukkig was ik op een gegeven moment ook niet meer met hem. Ik heb de uitbreiding voor de babyuitzet ook maar gelaten voor wat het was. Het voelde voor mij ook niet goed meer om vooraf spullen te kopen terwijl ik niet eens een relatie had, laat staan zwanger was.
Toen ik eenmaal mijn “droomprins” had gevonden begon het na verloop van tijd bij ons beiden te kriebelen om ook vader en moeder te worden. Zodra ik wist dat ik zwanger was, kon het shoppen weer beginnen. Dan zijn er van die babyuitzetlijstjes van wat je kan of zelf ‘moet’ aanschaffen. Je bezoekt de speciale babystores en daar sta je dan. Vol hormonen en immens veel babygeluk in je buik. Met het lijstje voor je, op zoek naar die benodigdheden. Welke kinderwagen gaat het worden? Er zijn er geen vijf maar wel een stuk of 60 (of meer zelfs) verschillende soorten en maten. Dit zie je niet alleen bij de kinderwagens maar bij alles wat je (denkt) nodig te hebben. Fopspenen met een afgeplatte kant of met een bolle kant en met een tal van merken. Flessen in alle vormen, maten en merken. Rompers met of zonder mouw. Babybadjes, kolven, complete kinderkamers, babyfoons, wippers, draagzakken, draagdoeken, boxen, slaapzakken, maxi-cosi’s, kinderstoelen en weet ik veel wat nog meer. Kunstvoeding van het huismerk of kies je de A-merken. Ga je voor biologisch, milieuvriendelijk of (juist) niet. Zoveel keuzes in alles wat er maar te koop is, maar wat is de beste keuze voor je kindje en wat heb je nou echt nodig?
Je kunt je uiteraard laten adviseren door het winkelpersoneel, het consultatiebureau, je familie of vriendinnen. Maar let wel op dat niet elk advies even betrouwbaar is. Ik maakte na de goed bedoelde adviezen, de keuzes uiteindelijk zelf. Ik kocht voornamelijk wat ik echt nodig had, mooi vond en ik lette ook op de prijskaartjes. Of dat nou bij de Wibra, Prénatal of Tumble and Dry was, dat maakte mij niets uit. Ik beken eerlijk dat ik weinig miskopen heb gehad. Misschien had dat ook wel te maken met het feit dat ik toen al ruim negen jaar in de kinderopvang werkte en bijna al mijn collega’s al kinderen hadden, dus er was ervaring en advies genoeg. Voor mijn ouders, was mijn dochter hun eerste kleinkind. Mijn ouders vonden dat zij, met een vastgesteld budget de kinderwagen “moesten” financieren. Dat aanbod liet ik niet aan mij voorbijgaan. Ik denk, dat als je een nieuwe kinderwagen koopt, dat dat het duurste is wat je aanschaft. Ik had gelukkig niet de duurste smaak. Aangezien ik uit een gezin kom met nog twee zussen kun je je wel voorstellen dat wij, inclusief mijn moeder, graag dingen kopen. Nog voor de geboorte van Liv werden er dus geregeld dingen gekocht door mijn moeder en zussen. Dat hield na de geboorte ook niet op. Ik heb zelfs op een gegeven moment echt tegen mijn moeder gezegd dat ze moest ophouden met kleren kopen. Dat klinkt misschien onaardig, maar het had echt te maken met haar smaak, dat niet altijd mijn smaak was en omdat Livs kledingkasten uitpuilden. Ja, kledingkastén! Liv heeft een kledingkast bij mij, maar ook één bij opa en oma. Liv kreeg toen ook elke dag andere kleren aan, niet omdat ze vies waren maar gewoon om er zeker van te zijn dat ze alle kleren minstens één keer had gedragen, #luxeprobleem?! Net als velen van jullie dit fenomeen ook zullen herkennen is het feit dat als je gaat winkelen of gaat internetshoppen, je altijd dingen koopt voor je kroost. Hoe vol de kledingkast ook is. Zo ook bij mij. Haar jurken voor aanstaande zomer hangen al sinds eind vorige zomer in haar kast. Dit heb ik toen in de uitverkoop gekocht. Spijt heb ik niet van de aankopen. Ik vind het wel jammer dat ik nu minder kan kopen voor haar. Gelukkig zijn er nog wel shirtjes en broekjes die ze nog mist dus daar kan ik mij de komende tijd oprichten.
Oke, ben je er klaar voor? Hier zijn mijn gouden tips.
Mijn musthaves voor jullie:
-
Spenenbakjes. Voor onderweg, anders zit de tas telkens van binnen onder de kwijlplekken. En trust me: je tas komt uiteindelijk vol koekkruimels, klein geld, zand en ga zo maar door. Geen tijd om dat op te ruimen. Dat zit er nog wel een half jaar in. En dan? Juist, kleeft alles lekker aan die natte speen (en aan de natte plekken).
-
Een zachte luierenveloppe, ideaal om luiers stijlvol in te bewaren en je kleintje OVERAL zacht op te verschonen. Zelf in het gangpad van de supermarkt. Wat moet, dat moet.
-
Een aantal spenenkoorden. Serieus anders raak je alle 10 de spenen gegarandeerd kwijt. Ja, kwijt in je tas, onder de bank, achter de commode, tussen een spijltje van het bed…zucht.
-
De extra grote hydrofiele doeken voor na het badderen. Die standaard kleine doeken werken niet fijn. En ook met een flinke kotspartij heb je meer aan een grote.
-
Een nachtlampje. Ik ben dus echt een aantal keer tegen de voedingsstoel opgebotst. Niet. Fijn. En probeer dan nog maar eens stil te zijn in die babykamer…
-
Slabbers voor alles. De fles, fruithap, kwijlen en ga zo maar door…
-
Meerdere draagdoeken, zeker als je nog andere kinderen hebt rondlopen. Zo heb je lekker je handen vrij. Vrij voor een wijntje!
-
Bepanthen zalf of Sudocreme, kan je lekker overal op smeren. Vooral de laatste ruikt zo lekker naar baby!
-
Naamstickers. Echt als je je baby met alle 100 benodigdheden wegbrengt naar de crèche, hebben ze vaak 1000 van dezelfde flesjes en spenen. Help?! En geloof me: je wilt niet dat jouw kindje de borstvoeding van de buurvrouw drinkt en ook niet dat jouw kindje de speen van zieke Henkie in heeft.
-
Die leuke gratis zwangerschapsboxen. Gewoon omdat ze gratis zijn. Kijk, vaak kan je al dat flyermateriaal wegflikkeren. Maar er zit altijd wel een handig speentje of een leuke fles bij. En een 0.0-drankje. Cheers!
Liefs ,
SOPHIE (klik hier voor haar Instagram)
