Mijn jongste dochtertje is nu 11 maanden. En nu ik dit typ denk ik, over vier weken alweer één jaar! Geen baby meer… ‘Gelukkig’ is ze erg klein (ze past maat 68 nog) en kan ik haar hopelijk nog heel lang dicht tegen me aan dragen…. Maar het ‘echte’ dragen is echt veel minder geworden. De eerste maanden was het vooral een life-saver voor huiluurtjes en krampjes. Deze periode had ik niet overleefd zonder mijn draagdoeken. Ik droeg haar toen bijna de hele dag. En ze deed dus ook al haar slaapjes bij mij in de doek. Nu slaapt ze bijna altijd in haar eigen bedje, en sporadisch nog in de doek of draagzak. Dit is dan echt als we een weekend weg zijn of als ze ziek is zoals nu (dan is dicht bij mama toch het allerfijnst).
Nu ze ouder is, hebben we de doeken minder hard ‘nodig’ dan in de eerste maanden. Maar toch draag ik haar gemiddeld nog een paar keer per week. Ik zal jullie vertellen waar ik het meeste mee draag.
Onze oudste gaat sinds een paar weken naar school en dit kunnen we lopend af. Maar ik vind het nog wel even een ding om met zo’n grote kinderwagen die drukke school in te gaan. Eerst al de voordeur van school openhouden, gelukkig zijn er ook hele lieve ouders die snel naar de deur toe lopen om deze voor mij open te houden. Maar dat doet niet iedereen. En dan moet je nog de school door, naar de klas toe. Onze school heeft één grote ruimte voor groep 1 & 2, en daar zijn ook alle kluisjes voor de jassen en de tassen. En vanuit daar gaan de kinderen naar hun mentorklasjes. Daar sta je dan met die kar een weg te banen tussen de kinderen, ouders en andere kinderwagens.. Ik neem haar dus meestal mee naar school in de draagzak. En vooral tijdens het brengen, bij het halen sta je buiten te wachten en pak ik toch ook wel de kinderwagen. En waarom een zak? Omdat ik deze heel snel aan en uit kan doen. En dat is soms wel prettig in de hectische school-run. Je doet hem om, kind erin, klikt hem vast en klaar. Hij zit altijd goed!
Onderweg naar school. Die bochel komt van de riemen van de draagzak onder mijn rug hoor! Haha. Maar nu het mooie weer er weer aan komt, heb ik ook vaak mijn ringsling bij de hand. Wij wonen een stukje buiten het dorp, lopend is net te ver. Dus ik fiets er vaak naartoe. Dan stop ik de ringsling in de fietsmand en als ik dan de fiets neerzet, kan ik haar heel snel vanaf de fiets in de ringsling doen. Ik ‘maak de ringsling, thuis al klaar’. Dat betekent dat ik het uiteinde van de ringsling al door de ringen heen doe en op maat maak (Ik zal een keer een filmpje opnemen hoe je het beste een ringsling omdoet, want als hij verkeerd zit dan draagt het niet fijn!). Ik heb een ringsling met glitter en leopard print en ik krijg daar zoveel reacties op hier in het dorp. Echt te leuk (Nu valt dat in een dorp natuurlijk wel extra op, hier wordt sowieso niet zoveel gedragen trouwens).
Handen vrij voor van alles!
Ik draag minder met doeken, omdat ik dit niet meer zo praktisch vind. Een beweeglijke baby vind ik makkelijk en sneller in een ringsling of draagzak te stoppen… En dan ben ik ook niet lang aan het knopen als ik ’s morgens snel naar school moet. Ik draag haar nog wel in een doek, bijvoorbeeld als ik aan het koken ben. En ze wat huilerig en hangerig is. Dan knoop ik haar in de draagdoek op mijn rug. En heb ik mijn handen vrij voor het koken. Maar ook voor wat langere afstanden blijft de doek toch mijn favoriet, dit zit toch net wat prettiger en vormt zich lekker om je kindje heen.
Waar dragen jullie het meest mee? En hoe oud zijn jullie kindjes?
Liefs,
ANIEKE (klik hier voor haar Instagram)
Mijn dochter is 17 maanden. In het begin droeg ik haar ook heel veel bij mij om lekker te kunnen slapen. Rond een jaar was het dragen wat minder omdat ze net als bij jou het lekkerste (en langste) in bed sliep. Nu knoop ik haar regelmatig op mijn rug als ik boodschappen ga doen of we een dagje weg gaan. Ze vindt het prachtig om alles vanaf daar te kunnen zien. De ringsling gebruik ik zelden omdat het toch wat zwaar wordt voor een schouder. De draagzak gebruik ik als ik weet dat ze er niet de hele tijd in zit voor snelle upjes. Ik hoop dat onze draagdagen nog lang mogen duren want ik vind het erg fijn en gezellig zo’n ukkie op mijn rug die lekker zit te brabbelen 🙂