Even een korte introductie. Mijn naam is Eveline van Gils en ik ben 28 jaar oud. Inmiddels ben ik alweer 9 maanden trotse mama van Mila Rosa. De zwangerschap was totaal niet gepland, maar een hele fijne verrassing. Mila’s vader is helaas buiten beeld, ik hoop dat hij ooit toch dit bijzondere meisje wil ontmoeten.
Mijn zwangerschap had niet echt een rustige start, omdat het zo onverwachts kwam en de meningen tussen Mila’s papa en mij verschillend waren. Rond de twaalf weken was het duidelijk dat Mila’s vader haar niet zal erkennen en niet in beeld wilde zijn. Erg jammer, maar ik vond het wel fijn dat ik nu wist waar ik aan toe was. Zo ging ik het wat meer mensen vertellen en ik kreeg ontzettend veel steun van alle kanten. Bij 14 weken wist ik het geslacht al: EEN MEISJE! Het maakte mij niet uit wat het werd, maar ik vond het erg leuk en zag al helemaal de nieuwe Gil(s)more Girls voor me!
Een keer knipperen en het eerste trimester was voorbij en dan zit je ineens in het tweede trimester van je zwangerschap. Wat omschreven wordt als de fijnste periode van de zwangerschap. Dit heb ik ook zeker zo ervaren, ik kon fanatiek sporten (met aanpassingen natuurlijk). Ik kon weer alles eten zonder misselijk te worden en was niet meer zo extreem moe. Eigenlijk gewoon de oude Eveline, op een buikje na dan. Deze periode ben ik ook veel gaan voorbereiden voor het kamertje en ben ik gaan shoppen van allerlei baby spulletjes. En dan ineens ben je alweer ver over de helft en 28 weken zwanger. Zo ongeveer precies de dag dat ik het derde trimester in ging, kreeg ik ineens erge jeuk. Ik ging er vanuit dat dit door de hormonen kwam. Ik kreeg die week ook controle en alles was goed, de verloskundige vroeg of ik nog vragen of gekke kwaaltjes had en ik zei een beetje lacherig: “Nee niet echt, alleen jeuk, wat nogal irritant is”. De verloskundige nam het erg serieus en ik moest zo snel mogelijk bloed laten prikken, want het zou zwangerschapscholestase kunnen zijn.
Ik had er nog nooit van gehoord, dus ik ging het even dokter Google “vragen” en ik schrok gelijk. “De kans op zwangerschapscholestase is 0,1 tot 2% in Europa. Galstuwing ontstaat door een te traag vervoer van gal. De substantie stroomt niet goed door en hoopt zich op in de lever, waardoor deze (tijdelijk) kan beschadigen. In het ergste geval kunnen de galzuren in je bloed terechtkomen. Bij zwangerschapscholestase zijn er risico’s voor de baby. De galzuren komen via de placenta bij de baby en deze stoffen zijn waarschijnlijk schadelijk voor de baby. Kinderen kunnen te vroeg geboren worden en er is een grotere kans op complicaties, zoals meconium (poep) in het vruchtwater. Ook is er een verhoogde kans op een doodgeboren kind, zeker in een situatie van sterk verhoogde galzuren.”
Nou, niet heel geruststellend Dokter Google… Toch de volgende dag maar gauw bloedprikken en ik kreeg dezelfde dag de uitslag: de galzuren zijn toch wat hoger dan wat het zou moeten zijn, dus ik moest wat verder onderzocht worden. Daarna was het ineens anders dan alle voorgaande weken. Ik viel ineens onder de “high risk” groep en was verder onder controle bij de gyneacoloog in plaars van verloskundigen. Ook kreeg ik de controles op de afdeling triage in plaats van de mama & kind afdeling. Elke maandag werd mijn bloed geprikt, gelukkig was het vrij stabiel en werden de waardes niet gevaarlijk hoog. Jeuk is echt naar, ik krabte ‘s nachts mijn armen en benen kapot. Ik kreeg voor de jeuk medicijnen wat het iets zou onderdrukken, helemaal kon helaas niet. Ook werd mij verteld dat de medicijnen hielpen om de waardes wat meer stabiel te houden. Bijna wekelijks werden er echo’s en hartfilmpjes van de baby gemaakt en werd mij verteld dat als ik de baby een tijdje niet zou voelen, ik direct langs moest komen. Doodeng vond ik dat, maar gelukkig was Mila behoorlijk bewegelijk in de buik en voelde ik haar elk uur wel. Ik werkte nog fulltime en ik moest mijn verlof wat opschuiven, want ik zou met 37 weken worden ingeleid. De week voordat ik met verlof zou gaan voelde ik al dat mijn jeuk erger was geworden en bleek dus ook dat mijn waardes vrij hoog waren. Ik schrok, was erg moe van het niet slapen (jeuk én bekkenpijn) dat ik een paar dagen eerder met verlof ben gegaan. Die rust van verlof deed me goed, ik ging veel leuke dingen doen en kon rusten wanneer ik wilde. Mijn waardes daalden toen ook. Ik ging steeds meer toeleven naar de datum dat Mila gehaald zou worden en verheugde me op het moment dat ze veilig in mijn armen zou liggen. 28 maart 2018 werd het liefste meisje van de wereld geboren, lieve lieve Mila. Gezond, sterk en echt prachtig.
Zwangerschapscholestase is niet iets waar veel mensen vanaf weten merkte ik, vandaar dat ik mijn verhaal graag wil delen. Mocht je veel jeuk krijgen tijdens je zwangerschap, geef het aan! Grote kans dat het niks ernstigs is, maar altijd goed om even te checken.
EVELINE (klik hier voor haar Instagram)
Hoi Eveline,
Ik herken je verhaal. Ik heb 2 kinderen bij mijn eerste zwangerschap geen cholestase gehad bij de 2e kwam het bij 35 weken en ging met 37 weken bevallen. Na heel wat jaartjes de keuze gemaakt voor een derde kindje. Bij 8 weken kreeg ik al zwangerschapscholestase. Omdat het zo weinig voorkomt weten de gynaecologen er heel weinig van. Uiteindelijk ben ik helaas met 24 weken bevallen van een zoontje die het niet gehaald heeft. Wanneer je cholestase hebt is het heel belangrijk om op je voeding te letten. Geen suikers vetten of zout. Dat is heel zwaar maar wel het beste om zo lang mogelijk je zwangerschap te rekken. Dit is mijn toen niet geadviseerd en ben na onderzoek er zelf achter gekomen. Ik vertel dit ook om andere vrouwen te helpen die hier al vroeg last van hebben. Het is een zwaar traject met ziekenhuis bezoeken jeuk en medicatie. Bloed prikken moet ook altijd op nuchtere maag omdat de waardes anders af kunnen wijken. De richtlijnen van de gynaecologen zijn anders maar bij mij was er heel duidelijk een verschil te zien bij nuchter te gaan prikken of wanneer ik al had gegeten. Bij jeuk klachten altijd meteen melden bij je verloskundige. Ben heel blij voor je dat je jou dochtertje in je armen hebt mogen sluiten 😊😊😊