Beste Viva-Mama journalist,
Wat leuk, jij schrijft. Ik ook!
Ik gok dat ik het schrijven nog niet zo lang op professioneel vlak doe als dat jij dit doet – máár wel lang genoeg om inmiddels te hebben ervaren wat tekst met mensen kan doen wanneer je het geluk hebt dat ze uitgerekend jouw geschreven stuk willen lezen.
Je kan mensen namelijk een gevoel van herkenning of positiviteit geven en, als je goed op dreef bent, zelfs een bepaald gevoel van eensgezindheid: Je bent niet alleen.
Hoe mooi als je een platform hebt dat uitgerekend jou deze mogelijkheid biedt om zoiets te kunnen creëeren?
Jij had deze mogelijkheid. Maar in plaats van deze te benutten besloot je het platform wat je hebt in te zetten om een vorm van zelf bedachte ‘borstvoedingsetiquette’ neer te pennen – waarbij je het ook nodig vond om te benoemen dat in het openbaar borstvoeding geven door het gros van de mensen (heb je een opiniepeiling gedaan?) als ‘weerzinwekkend’ wordt gezien.
‘Weerzinwekkend’.
Wanneer ik dat woord zie denk ik aan dierenmishandeling, racisme, mensen die anderen iets aandoen maar – heel gek – heb ik het woord ‘weerzinwekkend’ nog nooit in verband gebracht met zoiets natuurlijks als borstvoeding.
Chapeau trouwens voor hoe je het woord ‘natuurlijk’ tussen haakjes zette betreft het hele borstvoedingsverhaal.
Borstvoeding is natuurlijk ook niet iets dat al net zo lang als de mensheid (valt ook onder de categorie ‘zoog’dieren) bestaat.
Ik kan nu gaan uitwijden over wat de voordelen van het (lang) geven van borstvoeding zijn maar deze zijn algemeen bekend. Ook kan ik eventueel nu iets zeggen over de seksualisering van borsten: (openbaar) Borstvoeding geven kan niet maar in bijna ieder bushokje hangt wel een lingeriereclame.
Maar weet je, wat mij het meest tegen de borst (haha) stuit is het feit dat je bewust aan momshaming doet:
Je zet een hele grote groep moeders die, net als jij, het beste met hun kind voorhebben neer als ‘weerzinwekkend’. Wauw.
Jij, als moeder, zou moeten weten dat het hele ouderschap een zoektocht is.
Een zoektocht naar wat het beste bij jou en je kind past. En uiteindelijk kies je voor datgene wat voor jullie beiden goed voelt: samenslapen/opeigenkamer, flesvoeding/borstvoeding etc..
Iedere moeder handelt uit onvoorwaardelijke liefde voor haar kind.
Jouw kind, jouw keuze en niemand heeft het recht hier iets van te vinden.
Waarom jij je dan ook geroepen voelde om een hele groep moeders te laten weten dat hun keuze niet oké is, kan ik niet begrijpen. Het door jou geschreven artikel zegt dan ook alles over jou en niets over de groep waar jij je tot richtte.
Voor één ding moet ik je wel credits geven: Je hebt wel eensgezindheid gecreëerd – maar ik denk niet op de manier waar jij op hoopte.
Ik kwam onlangs deze quote tegen: “Mom’s, instead of judging each other, let’s support each other like we used to when we were single and drunk in club bathrooms.”
Ik kan dit alleen maar toejuichen. Want laten we eerlijk zijn: We doen allemaal maar wat in de hoop dat we de juiste beslissing maken, toch? Het ouderschap is al moeilijk genoeg zonder dat moeders elkaar neerhalen.
Dus: Mocht je ooit willen praten over het moederschap ben ik altijd in voor een drankje.
Kan alleen zijn dat mijn kind tussendoor ook moet drinken uit – niet schrikken hoor – mijn borst. Hoop dat je daar dan inmiddels tegen kan.
Je weet me te vinden!
Vriendelijke groet,
Renée (klik hier voor haar Instagram)
