Het was 1 juni 2018. Ik was 40.5 weken zwanger, mijn man had de verloskundige gebeld, omdat ik het al de hele dag erg rustig vond ik mijn buik. Om 21.00 kwam de verloskundige langs, alles was goed, wamt meneertje ging uitgerekend toen natuurlijk lekker schoppen. De verloskundige vroeg: “Zal ik je nog een keer strippen?” “Probeer maar”, was mijn antwoord. Dit was nu al de derde keer. Dus om 21.30 heeft zij mij flink gestript en ze zei: “Bellen als je wat voelt!” Om 22.15 ben ik nog even gaan douchen, omdat ik wat “krampjes” kreeg. Ik ben lekker naar bed gegaan, maar ik kon niet slapen, omdat het wat rommelde. Echter nog geen echte weeën.
Om 23.00 ben ik toch maar de weeëntimer app gaan downloaden, maar de weeën waren niet om de vier minuten. De ene keer na zes minuten en de andere keer weer na acht minuten… Om 23.30 dacht ik even om mijn moeder te appen als eventuele oppasmogelijkheid voor ons 1.5-jarige zoontje die lekker lag te slapen. Ik twijfelde enorm, want ik wist niet of het weeën waren of zomaar krampjes. Mijn man besloot om toch even de verloskundige te bellen en die zei eigenlijk al snel: “Kom maar naar het ziekenhuis” Ik natuurlijk mijn moeder bellen en die was er binnen twee minuten.
Om 23.50 kwamen wij in het ziekenhuis aan en viel weg de pijn. Ik hoor het mijzelf nog zeggen: “Wij zijn er voor Jan Piet snot”. De verloskundige voelde toch even hoeveel centimeter ontsluiting ik had en het was al ruim vijf centimeter!! Wow!! Daarna begonnen toch echt de weeën en om 00.05 had de verloskundige mijn vliezen gebroken. Ik ben daarna even lekker in een warm bad gegaan. De pijn die ik bij mijn oudste zoon had, had ik deze keer echt niet. Ik vroeg aan de verloskundige of dit nou wel zeker weten echt weeën waren. De verloskundige vond mij inderdaad nog zoveel praten en zo helder. Dit was een hele relaxe bevalling.
Al gauw moest ik uit het bad, omdat ik al wat persdrang kreeg. Om 00.30 zat ik op zeven a acht centimeter ontsluiting en heb de rest van de weeën opgevangen op mijn knieën. Om 00.40 hield ik het niet meer en na drie persweeën kwam op 02-06-2018 om 00.51 onze zoon Yvèz ter wereld. Een kleine drie uur later waren we alweer thuis.
Ik kijk hier op terug als een hele relaxe, mooie en snelle bevalling.
LINDY
