Stel jezelf en je gezin even voor 🙂
Ik ben Aila, 30 jaar. Ik werk als creative videoproducer. Ik woon samen met mijn vriend Maikel in Amstelveen. We zijn al 9 jaar samen en op 22 augustus 2018 de trotse ouders geworden van onze eeneiige tweeling jongens Liam en Revi.
Hoe reageerde je toen je hoorde dat je een tweeling verwachtte?
Ik weet het nog als de dag van gister, haha! Niks vermoedend bij de negen weken echo… Ik lag daar, Maikel hield mijn hand vast, op het zwart-wit schermpje verscheen van alles en het flitste even door mijn hoofd dat het twee jellybean-achtige frommeltjes leken? Ik weet de legendarische woorden van die vrouw nog: “Hmm ja, alles goed, kloppend hartje… Maar zien jullie wat ik zie?” En m’n vriend met een piepstemmetje: “Zijn het er twee?!” “Ja, een tweeling!”, zei ze! Totaaaale shock dus! Soort van lachen, huilen en paniek tegelijk… We moesten ook meteen weer weg, want we werden doorverwezen naar het ziekenhuis in verband met de tweeling. Daar stonden we dan, in de lift naar beneden, met een woezel en pip koffertje…Sprakeloos… Zegt mijn vriend ineens: “Hadden we eigenlijk twee woezel en pip koffertjes moeten krijgen…” Hahaha… Maar we waren eigenlijk al heel snel super blij en enthousiast!
Vond je de zwangerschap zwaar?
De zwangerschap was zeker zwaar, ik moest elke twee weken een echo, want er waren veel risico’s aan een tweelingzwangerschap. Daarnaast wisten wij dat er een risico was dat onze kindjes een gen konden erven. Mijn vriend draagt een gen met zich mee wat een schisis kan veroorzaken. Dit heeft veel stress opgeleverd. Bij de 20-weken echo hoorden wij dan ook dat één van de twee jongens een dubbelzijdige schisis zou hebben. Heel bizar, aangezien ze eeneiig zijn en de andere baby helemaal niks heeft, het blijft bijzonder! Met 20 weken moest ik al halve dagen werken en met 26 weken compleet stoppen. Dus ik zat al vrij snel thuis in de HEETSTE zomer in jaren! Heftig! Maar m’n zwangerschap is eigenlijk super goed verlopen voor een tweelingzwangerschap en ik heb gelukkig geen complicaties gehad.
Hoe verliep de bevalling?
Ik ben ingeleid met 36 weken en 2 dagen (de baby’s mochten niet langer blijven zitten). Het is eigenlijk vrij snel gegaan. Wel kreeg ik een weeënstorm door de weeënopwekkers, ik heb alles zonder pijnbestrijding gedaan en ik vond het best te doen! Ik wilde erg graag natuurlijk bevallen en dat is gelukt! Ik heb uiteindelijk een uur geperst en de jongens zijn zes minuten na elkaar geboren! De bevalling ging dus eigenlijk super goed. Helaas daarna heb ik zelf wat complicaties gehad, maar alles was goed met de jongens. ze hadden goede geboortegewichten: 2780 en 2735 (mega veel voor twins op deze termijn). Ik heb de bevalling als iets super moois en bijzonders ervaren!
Vind je het soms lastig twee kindjes tegelijk?
Zeker! Het is mega zwaar… Vooral als ze beide huilen of beide bij je willen zijn terwijl je alleen bent. Soms voel je je dan zo moedeloos dat je ze niet tegelijk alle aandacht kan geven! Ook is tegelijk twee kids voeden best een uitdaging haha… En de nachten, ohhh, de nachten… #teamnosleep.
Hoe is de rolverdeling tussen jou en je partner?
Mijn partner is na een week weer gaan werken, maar is een mega betrokken vader en zodra hij thuis is doen we alles samen! Zo ook in de nachten zitten we altijd “gezellig” met z’n tweeën te voeden en verschonen… Af en toe hebben we de nodige irritaties door oververmoeidheid, maar ik ben mega blij dat we dit samen doen! Hij is een superpapa! Ik ga zelf weer werken in januari en dan gaan we weer kijken hoe het loopt.
Hoe zijn jullie op de kindernamen gekomen ?
Mijn vriend wilde altijd al de naam Liam, ik vond deze ook erg mooi! Revi heb ik zelf bedacht en is een mengelmoesje van andere namen die ik mooi vond.
Wat is er precies met Revi aan de hand?
Revi is dus geboren met een dubbelzijdige schisis (hazenlip) . Hij heeft spleetjes in zijn lip en kaak. Wij wisten al dat mijn vriend een gen meedraagt wat het van der Woude syndroom heet. De kans was 50/50 dat onze kindjes dat ook zouden hebben. Dit syndroom kan dus zoals bij Liam geen uiterlijke kenmerken hebben, maar zich ook in de vorm van een schisis. Dit heeft veel stress en onzekerheid gebracht tijdens de zwangerschap. Hoe zal hij er uit zien? Moet hij veel operaties? Hoe zullen mensen reageren? Gelukkig waren alle zorgen gelijk weg toen hij geboren was, hij is prachtig en perfect net als zijn broer! Ook zijn alle reacties van buitenaf erg positief, hij is ook gewoon zo bijzonder en cute met zijn lipje! Grote opluchting was toen wij bij de geboorte hoorden dat Revi zijn gehemelte gesloten was! Vaak is het zo dat bij een schisis ook het gehemelte open is. Hier moesten wij volgens het ziekenhuis ook vanuit gaan. Een open gehemelte zorgt voor veel voedingsproblemen (geen vacuüm kunnen zuigen en alles loopt de neusholtes in) en veel meer operaties. Gelukkig heeft Revi dat dus niet! Hij heeft eigenlijk geen problemen, hij kan perfect drinken en hij heeft nergens last van. Wel zal hij één operatie ondergaan om zijn lipje te sluiten, de operatie zal in december plaatsvinden (al bijna, dus mega spannend) en daarna hoeft hij in principe geen operaties meer.
Hoe ziet dat medisch eruit voor de toekomst?
Voor Revi gelukkig vrij weinig impact, doordat zijn gehemelte gesloten is. Hij heeft dus alleen de operatie voor lipsluiting als hij ongeveer vier maanden oud is en zal hier verder weinig aan over houden behalve kleine littekentjes op z’n bovenlip. Gelukkig maar! Het blijft uiteraard altijd erg spannend en vervelend, een operatie.
Wat is je grootste tip voor een tweelingouder?
Als je hulp kan krijgen van vrienden of familie, neem deze aan! En wat wij al vrij snel deden is de jongens af en toe laten logeren bij opa en oma om zelf even te slapen en te rusten of samen wat leuks te doen! Je hebt af en toe wat rust en slaap nodig om niet door te draaien met twins!
AILA
