Onze familie is een erg leuk en ongeorganiseerd zooitje. Mijn ouders zijn gescheiden, dus ik heb er op latere leeftijd nog een extra broer en zus bij gekregen. Ook mijn “echte” zus is gescheiden en weer samen met een hele leuke man met twee kids. Ze had er zelf ook al twee dus een drukke boel. Tel daar wat kinderen bij op en aanhang en dan komen we op 18. En dan is daar elk jaar het sinterklaasfeest. Mijn moeder is er dol op. Zoveel mogelijk kadootjes en kinderen in huis, dat heeft ze het liefste. Vorig jaar wilde ze het nog mooier maken met een echte Sint en piet. “Letje kun jij dat voor me regelen? Tuurlijk mam …doe ik. Op mijn werk komt altijd een prachtige Sint met leuke pieten en die ga ik fixen!!! Ik heb heel wat heen en weer gemaild. De wensen van de kinderen, hobby’s, eigenaardigheden en een wijze les van de Sint (even misbruik maken van de situatie, in de hoop dat die van mij iets meer eet dan twee snijbonen en een korreltje vlees en dan vervolgens trots vraagt of ze nu een ijsje heeft verdiend). Laat die oude man maar komen en ons feest is compleet.
Zondag 3 december 2017. De Sinterklaas vlag hing aan de gevel. De geur van verse pepernoten, taart en snoepgoed hing in het huis van mijn moeder. Samm ik en Ralf kwamen als eerste. Samm had de hele nacht op gezeten, want klaasje zou komen. Met wallen tot op mijn knieën, haren als een bos stro en Samm in een veel te groot pietenpak plofte ik in de bank neer. Daar kwam mijn zus met haar gevolg. Vier stuiterende kids die niet meer geloofden, maar nog steeds blij waren dat ze die nep Sint gingen ontmoeten. Ze doken meteen op al het zoets wat op tafel stond.
Ding dong…. daar was de volgende familie. Mijn stiefzus (geen boze, maar een lieve) en haar gezin waren er. Ik zag dat ik niet de enige was die het zwaar had gehad vannacht. Haar wallen kwamen tot op haar enkels en haar dikke zwangere buik was zo groot dat ik niet geloofde dat ze zelf nog haar utteflut kon scheren.
Toen ook mijn broer was gekomen met een huilend kind dat bijna in zijn binnenzak zat, omdat ze al een week overstuur was, omdat Sinterklaas bij oma zou komen (ze die eigelijk niet wilde zien) kon het feest beginnen.
Ik keek op de klok en riep dat het tijd was om te zingen. Nog even en de Goedheilig man zou er zijn. Uit volle borst werd er gezongen terwijl mijn moeder met worstenbroodjes aan het zwaaien was alsof we nog niet genoeg hadden gegeten.
Na het zingen van 10 liedjes zaten de kinderen met hun neus tegen het raam, kijken of er een glimp te zien was van onze kindervriend. Niks te zien. Toch beter en harder zingen jongens riep mijn zus. Na nog 20 liedjes (we hadden inmiddels ook de discoversies gezongen) kwam er buiten een panda voorbij rijden met een B-Sinterklaas. Een veel te grote baard, te rode rouge en een staf uit het raam met aan het stuur een Piet in een pak uit het jaar van Ben Hur. “Ojee”, dacht ik…”Ik ben bedonderd, ze hebben een B-keus gestuurd.” Maar gelukkig reed deze Fiat panda voorbij ons huisje. Maar waar blijft mijn knakker dan??!!
Ik denk: “Ik ga bellen, die klojo is echt te laat.” Met mijn telefoon vlucht ik naar boven en belde hem op….. geen gehoor. Shit, toch nog even mijn mail checken, want misschien kwam hij om 16:00 uur ipv 15:00 uur.
Daar stond het:
Hierbij bevestigen we de afspraak met U op MAANDAG 4 December om 15:00 uur. WTF!!!!! WAT HEB IK GEDAAN…. HOE KOM IK DAAR NU BIJ?!!!!!! Ik heb die Sint op een verkeerde dag geboekt. De grond zakte onder mijn voeten weg en het feit dat ik beneden voor de zevende keer “Zie ginds komt de stoomboot” hoorde maakte het nog erger. Ik wilde in een hoekje kruipen en huilen en me volstoppen met chocolade en op Zara.nl winkelen zodat ik me enigszins nog goed voelde. Mijn “echte” zus kwam naar boven om polshoogte te nemen en lachte zich rot. Frikandel dat je er bent!!! Ook mama volgde en die ging me aaien… “kan toch iedereen gebeuren schatje.” Ik heb gejankt, misschien ook omdat ik die nacht niet had geslapen door die klote Sint. Ik raapte al mijn moed bij elkaar en pakte mijn mobiele telefoon. Beneden in de huiskamer hoorde ik de telefoon overgaan. “Goedemiddag, met wie spreek ik?” Ik met mijn meest mannelijke stem: “Goedemiddag, dit is Sinterklaas, ik sta in de file dus kan vandaag niet komen. Misschien volgend jaar……”
Een kindje was in ieder geval wel blij dat hij niet kwam en dit jaar regelt mijn moeder het zelf.
Ik hoop dat het gelukt is.
LETJE
