Ik zou nooit zo’n moeder worden, nooit dat soort dingen doen, nooit precies dát zeggen. En tóch, toch is het mij ook overkomen. De typische ‘moederdingen’. Alles wat je bij je eigen moeder vreselijk vond, waar je je aan ergerde bij vriendinnen met kinderen. Het gaat gebeuren. Ik ben er ingetrapt. Ook ik ben zo’n moeder geworden, ik kan er niks aan doen. Dus bij deze; mijn ‘ik ga dit noooooiiiitttt doen’ momenten. Sorry.
-
Je kind hoog boven je hoofd houden, je neus achterop z’n kont plakken en roepen, ja hoor, poep! Waar dan ook. Midden in de bus, tegen niemand speciaal. Toch roep ik het.
-
Afgekloven stukjes brood, koek, appel, crackers van je kind opeten. Het ruimt lekker op meteen ook. En je dan maar afvragen waarom je die zwangerschapskilo’s nog steeds niet kwijt bent.
-
‘Neeee!!!! Ik laat mijn kind nooooooiiittt bij ons in bed slapen. Ik wil quality time met mijn man.’ Said no vermoeide moeder ever. Slaap is slaap. Met of zonder kindervoet tussen je ogen zo nu en dan. En die hand in je nek is niet van je man. Die ligt op zijn eigen 5 centimeter.
-
Snot afvegen met je blote hand. Ja hállo, ik vergeet ook wel eens doekjes mee te nemen. En aangekoekt snot op je mouw staat zo slordig hè.
-
Jezelf ‘vergeten’ aan te kleden. Na het aankleden, voederen, wegbrengen van het ene kind en entertainen van een ander kind. Om 10 uur denke: “Laat eigenlijk maar. Ik hou dit moeder tenue wel aan. Ik zie vandaag toch geen personen ouder dan 5. En zo wel, dan kijk je maar even niet naar me.”
-
Op zaterdagavond denken, ik ga lekker om 21.00 naar bed. Ik ben blij dat ik er niet meer uit hoef. Wat is er met me gebeurt?
-
Op je ‘vrije’ dag verlangen naar je werk.
-
Om 14.00 aan je 9e bakkie koffie beginnen. Met een afgekloven Liga als snack. Hè lekker.
-
Weet je nog dat je moeder vroeger haar zakdoek nat maakte met spuug, om dat je snoet schoon te maken? En dat je dan dacht; gaaaaaatver, ga ik nooit doen! Hmm hmm. Oké.
-
Heel veel opscheppen over je kind. Zou ik nooit gaan doen. Doe ik toch. Maar het is gewoon ook waar. Ik lieg niet. Ik heb gewoon een tweede Mozart, Ronaldo, Adèle, Doutzen Kroes, Einstein, Ranomi Kromowidjodjo gebaard. Kan ik toch ook niks aan doen?
-
Sowieso heel veel praten over kinderen. Tegen andere moeders. Die ik niet ken. En dan de meest intieme details uitwisselen. ‘Jaaaaa, luieruitslag. Lastig he?’ Die vrouw nooit gezien, na 2 minuten heb je het over de billen van je kinderen. Het blijft toch een beetje gek.
Je wordt ook een beetje gek. Door die kinderen.
X
MARLOES
