Die facebook-moedergroepen zijn bij mij net zo’n guilty pleasure alse ‘Temptation island’ of andere trash-tvprogramma’s. Ik pak er nog net geen bak popcorn bij wanneer ik in zo’n groep de dramaverhalen meelees. Deze verhalen kunnen bijvoorbeeld gaan over de buurvrouw die haar hond dezelfde naam als het kind van de topicstarter heeft gegeven. Of over een ex-man die misschien deze keer wel écht veranderd is na meerdere misstappen (wat denk je nu zelf?). Al met al leest het heerlijk weg wanneer je onder een slapend kind ligt en je niet kan bewegen. Maar laatst was er een onderwerp wat mij opeens toch wat meer deed dan de andere berichten: Het maakte mij boos. En dan niet eens zozeer het openingsbericht maar sommige reacties daaronder.
De vraag die werd gesteld in het bericht was: “hoe jij er als moeder tegenover staat als je je nagels aan het lakken bent en je zoon vraagt of hij ook nagellak op mag.” Het ging vervolgens los in de comments variërend van “Nagellak is voor meisjes hoor!” tot “Ik ga toch zeker geen homo van mijn zoon maken?!?”
Mocht je het nu eens zijn met de twee bovenstaande opmerkingen én ben je snel op je (gelakte) teentjes getrapt? Dan raad ik je niet aan om verder te lezen.
Want serieus, what the fuck?
Allereerst: Ongeacht seksuele geaardheid gaat het er (lijkt mij) toch voornamelijk om dat je kind een gelukkig, fijn mens is/wordt? Wat maakt het dan uit of je kind uiteindelijk heel gelukkig met een man, vrouw of desnoods een teddybeer wordt?
Maar goed, even terugpakkend op de stelling: “Ik ga toch zeker geen homo van mijn zoon maken?!?”:
Ik heb het nog even gecheckt voor de zekerheid, maar we leven inmiddels in 2018 en niet meer in de jaren dertig. Je zou dan toch wel verwachten dat inmiddels alle (of in ieder geval een hoop) mensen met kinderen nu wel weten dat je geen homo’s creëert van je kinderen door ze tegemoet te komen in hun interesses en wat ze leuk vinden.
Weet je wat je daarmee juist creëert?:
Kinderen die leren van hun ouders dat ze goed zijn zoals ze zijn. Hiermee krijgen ze zo’n veilige basis dat ze zelf kunnen ontdekken wat ze leuk vinden. Hoe fijn wanneer een kind die vrijheid krijgt zonder dat het hierin belemmerd wordt, omdat de ouders bang zijn hiermee de seksuele voorkeur(?!) te beïnvloeden. En dit dan enkel doordat het met jongens/meisjes speelgoed speelt.
Sowieso de verdeling van “dit is speelgoed voor meisjes en dat is speelgoed voor jongens” – Waarom zou een meisje auto’s niet leuk kunnen vinden? Waarom mag een jongen niet met poppen spelen? Ga lekker mee in wat het kind leuk vindt in plaats van een kind bepaald speelgoed toe te wijzen, omdat het nu toevallig met of zonder piemel(tje) is geboren.
Mocht het nog niet (over)duidelijk zijn: Onze zoon mag gewoon nagellak op mocht hij daar blij van worden. Ook mag hij huilen wanneer hij verdrietig is (net als meisjes). Onze dochter mag trouwens ook gewoon met ons stoeien en wild doen als zij daar behoefte aan heeft – net zoals onze zoon dat ook mag.
Ik hoop sowieso dat. mochten onze kinderen ooit behoefte aan iets hebben, ze weten dat ze het altijd kunnen aangeven bij ons. Onze peuter heeft dit trouwens volgens mij al goed door: Die gaf afgelopen nacht om half 3 ‘s nachts luid en duidelijk aan dat ze behoefte had om met haar blokken te spelen.
En weet je wat je daarmee creëert?
Hele vermoeide ouders.
Liefs
RENEE
Wow, Ik snap zulke mensen nooit, mijn zoontje is 4 en helemaal gek van unicorn’s als ik mijn nagels lak wil hij minstens één kleurtje op zijn nagel. Kinderen moet je in hun waarde laten. Mijn vader heeft een relatie met een man, mijn zus is getrouwd met een vrouw. Mijn zus en mijn vader zijn nog precies dezelfde mensen. Ik voed mijn zoon op dat alle mensen in de wereld gelijk zijn. Er is geen goed of fout. Je taak als ouders is om te zorgen dat je kinderen de beste versie van zichzelf worden. Hoe hun geaardheid is heb je geen keuze of mening in. Je kind liefde en veiligheid geven en nog belangrijker een Thuis. Laat kinderen zelf ontdekken wat ze leuk vinden. Daar worden ze een veel beter persoon van.
Halleluja! Elkaar in zijn waarde laten en te respecteren gelukkig zijn we allemaal anders. En dat maakt ons uniek!