Wij zijn Richard (29) en Patrick (31) en wij wonen in Hendrik Ido Ambacht. Richard is opticien bij een grote winkelketen en Patrick inkoper bij een bedrijf in Brabant. Begin november zijn we 11 jaar samen daarvan wonen we alweer 8 jaar samen. Vijf jaar geleden begon onze kinderwens te kriebelen. We zijn toen op het internet gaan zoeken wat de mogelijkheden waren voor ons. Voor twee mannen is het namelijk niet makkelijk. We hebben uiteindelijk gekozen voor adoptie. Helaas bleek er voor ons twee mannen niet veel anders mogelijk dan adoptie of een draagmoeder. Omdat commercieel draagmoederschap verboden is in Nederland en wij geen bekende draagmoeder kennen die voor ons een kindje wil dragen, bleef er maar één optie over: ADOPTIE
Begin 2015 hebben we een informatiebijeenkomst bijgewoond. Toen hebben we een jaar de tijd gehad om goed na te denken over de adoptie en of we er mee door wilden gaan. Begin 2016 hebben we vijf verplichte bijeenkomsten gehad van de stichting adoptie voorzieningen. Daarna moesten we een gezondheidsverklaring naar de kinderbescherming sturen en die zou ons uitnodigen voor drie gesprekken. Deze gesprekken hebben eind 2016 begin 2017 plaats gevonden. Uit onze gesprekken werd een gezinsrapport gemaakt. En deze werd opgestuurd naar de centrale autoriteit van Nederland en die instantie moet ons goedkeuring geven. Mei 2017 hebben we goedkeuring gekregen om een kindje uit het buitenland te adopteren.
We staan op dit moment op de Nederlandse wachtlijst, helaas komt adoptie uit Nederland heel weinig voor. Om onze kansen te vergroten hadden we naast Nederland ons ook op de wachtlijst voor Zuid-Afrika laten zetten. Helaas was hier een wachtlijst om op de wachtlijst te komen. Ja, je leest het goed een wachtlijst om op een wachtlijst te komen. Dit hebben we voorlopig aangekeken en we zagen dat hier geen schot in kwam. Dus we hebben contact opgenomen met het Adoptie bureau, met de vraag of we eventueel in aanmerking kwamen voor Portugal. Nadat ze ons dossier hadden gelezen, werd in oktober 2017 ons dossier goedgekeurd voor Portugal. We mochten in januari van dit jaar ons dossier klaar gaan maken. Dit houdt in dat we verschillende papieren bij de gemeente moesten opvragen en een foto boekje mochten maken voor ons toekomstige kindje om hem of haar voor te bereiden als we een GO zouden krijgen. Uiteindelijk is ons dossier 6 April 2018 aangekomen in Portugal en begin juni 2018 is ons dossier officieel geaccepteerd door de centrale autoriteit van Portugal. En nu is het wachten op “het telefoontje”. Het is een lang traject waarin we veel geduld moeten hebben en dit valt niet altijd mee. Wij zijn nog steeds blij me de keuze die we hebben gemaakt. Als de dag komt dat we worden gebeld met een voorstel, zal het wachten het zeker waard geweest zijn.
Iedereen om ons heen is op de hoogte van de adoptie en leeft met ons mee. Soms is er wel onbegrip over de wachttijd. Vaak krijgen we dan ook de vraag of we al wat gehoord hebben en waarom het zo lang duurt. Het belang van het kind staat bovenaan, dus bij welke ouders past het kind het beste. En dat is het belangrijkste uitgangspunt.
Volg ons verhaal hier.
Groetjes
RICHARD
