TOP SECRET! Maar ik ga de geheimen van de stewardessenkoffer onthullen. Nou, zo spannend is het eigenlijk helemaal niet hoor. Maar omdat we best vaak reizen, heb je op een gegeven moment best wel handigheid gekregen in het pakken van een koffer. En weet je goed welke dingen je écht mee wil, en wat je de volgende keer wel thuis kunt laten.
Kijk, dat je je UGGS thuis kunt laten wanneer je naar Bonaire vliegt, lijkt me logisch. Toch? Maar ik heb wel altijd slippers in mijn koffer. Ook al ga ik naar ijskoud Finland. Stel, ze hebben een sauna, of een zwembad, dan heb jij mooi je slippertjes mee. Oh! Badpak / bikini. Doe die ook maar standaard in je koffer. Meeste hotels zijn niet per se voor nudisten.
Warme trui. Al-tijd bij me. Al-tijd. Omdat je soms de airco in je kamer niet van standje vries af krijgt. Of omdat het toch ineens heel erg blijkt af te koelen in de avond. Ik was eens in Johannesburg, en we zouden op safari gaan. In de ochtend. Om 5 uur. Toen het zo’n 3 graden was. Ik heb dus een donkergroen ranger fleecejack moeten kopen. Wordt echt niemand knap van. Eigen trui dus zeker mee!
Zonnebrand. Altijd. Je vergist je er in. Ik wel tenminste. Dat je denkt, aaaahhhh joh, het is 18 graden. Kan ik hebben! Stoer fietsend door Barcelona in je shirtje. Om vervolgens als een aangebrand kreeftje in je bed te gaan liggen, klappertandend van de koude koorts. Aloë Vera all over. Ik smeer me dus altijd in, wanneer het boven de 15 graden is.
Een wereldstekker. Waarom maken ze niet overal gewoon hetzelfde stopcontact?! Why?! Waarom zo moeilijk!!! Nadat ik eens half Miami doorgezocht heb voor een aansluiting voor mijn oplader, heb ik er standaard zo’n 3 bij me. Niks irritanter dan een lege telefoon in het buitenland. En de paniek die je voelt wanneer je hem niet kunt opladen. Want die heb ik dan hoor: paniek. En dan de ‘oudere’ stewardessen maar roepen, ‘ach joh, vroeger hadden wij nooooooiiiit contact met het thuisfront. Heeeeeerrrrlijk juist!’ Daar gaat het mij niet om vriendin, ik wil uitzending gemist kijken. Ik volg Expeditie Robinson. Dank je.
Een boek. Wat? Een boek? Ja een boek. Of tijdschrift. Of oude Avrobode. Wat je wil. Soms ben je ergens, en is de WiFi zo ruk, dat je Expeditie Robinson wel kunt vergeten. En dan verveel je je. Wellicht kun je dan gaan lezen. Doe ik wel. Best prettig hoor. Ben helemaal op de hoogte van de verhuizing van Patty Brard naar Ibiza, in 2009. Zolang bewaar ik dingen. #hoarder.
Als aanvulling op de warme trui; warme sokken. Echt niks zo vervelend als koude voeten. In bed, buiten tijdens het sightseeing (niet. in. je. slippers). Ik noem geen namen. Maar ik had ooit iemand mee naar Hongkong, en die had koude voeten. En Birckenstocks. En sokken. Ik noem geen namen. Maar het is maar goed dat ze zo vrij van geest zijn in Hongkong, hè ma?
En vergeet ook niet wasknijpers, om niet sluitende gordijnen dicht te houden. Diarreeremmers. Meer zeg ik niet. Oh, desinfecterende doekjes, als aanvulling op de diarreeremmers. Oordoppen, voor als je eens lekker wilt uitslapen. Iets lekkers te eten. Als je door het tijdsverschil ineens om 3 uur ‘s nachts gierende honger hebt. Heb je toch mooi die chocolade pinda’s in je koffer! Ha!
X Marloes
