Romy blogt vanuit onze PROF afdeling. Zij werkt namelijk in een ziekenhuis op de neonatologie. Hier worden te vroeg geboren of zieke kinderen die net geboren zijn opgenomen. Zij geeft iedere maand bij Kids en Kurken een kijkje op deze babyafdeling. Vaak zijn er drie subafdelingen: intensive, high en medium care.
-
Op de intensive care liggen baby’s die veel aandacht en zorg nodig hebben. Er hangt een monitor die de hartslag, bloeddruk en ademhaling goed in de gaten houdt. Soms moeten baby’s hier ondersteuning krijgen bij de ademhaling.
-
Op de high care liggen baby’s die wel extra zorg nodig hebben, maar die niet zoveel hulpmiddelen nodig hebben zoals de baby’s op de intensive care.
-
Op de medium care liggen kleintjes die direct na de geboorte nog even goed in de gaten gehouden moeten worden. Deze baby’s hebben niet veel zorg nodig.
Daar ga ik weer, ik stap de neonatologie afdeling op en zie een zaal vol met bedjes.
Eigenlijk zijn het allemaal couveuses waar de prematuren in liggen. Op één plekje na, daar staat een wieg.
Rondom deze wieg staan een aantal mensen, om je een beeld te schetsen;
een zeer enthousiaste en nogal wiebelende vader, een moeder met een glimlach van oor tot oor en een oma met een fototoestel (eentje in groot formaat mét uitschuifbare lens!).
Mijn collega verpleegkundige staat ernaast en knikt instemmend naar de ouders.
Er staat duidelijk iets moois te gebeuren.
Een van onze kleine helden gaat vandaag van bedje verhuizen, van zijn warme en dichte couveuse naar een gewone wieg. In die wieg, het soort wat je absoluut niet in je babykamer in gedachte had, zal hij de komende weken verder gaan aansterken en groeien.
Een mijlpaal voor ouders, maar toch keer op keer glunder ik ook een beetje van trots.
Vader haalt voorzichtig zijn zoon uit de couveuse en drukt hem stevig tegen zich aan. Moeder helpt met de kabeltjes en slangetjes die aan haar zoon vast zitten.
Inmiddels zijn de ouders hier op de afdeling, na al die weken zo getraind om met alle attributen om te gaan, dat wij ze haast een baan zouden aanbieden op de afdeling.
Met uiterste precisie zorgt moeder ervoor dat de maagsonde, infuuslijn of monitor stekkers niet kunnen sneuvelen tijdens de verhuizing.
Ondertussen staat oma druk te fotograferen, zij heeft de eervolle taak dit bijzondere moment vast te leggen en geloof mij… die taak neemt zij zeer serieus!
Terwijl oma rondom haar kleinzoon bijzondere manoeuvres uithaalt voor de allermooiste foto, kleedt moeder haar zoon aan.
Eerder in de couveuse had hij nog geen kleertjes aan omdat de warmte van de couveuse anders niet goed zijn lichaam kan bereiken.
Inmiddels heeft moeder er hoogst persoonlijk voor gezorgd dat de hele garderobe van de kleine man naar het ziekenhuis is verplaatst.
Met zorg is er dan ook een pakje met bijpassende muts en sokken uitgezocht die hij vandaag aan krijgt. Vader dekt zijn zoon toe met een schattig blauw dekentje met witte wolkjes erop. Een dekentje die bestemd was voor zijn bedje thuis, maar nu een poging doet zijn ‘kanariegele’ ziekenhuis wieg te camoufleren.
Deze kleine held heeft zijn vlucht gehaald en over een paar weken zal hij de vlucht gaan maken naar zijn stijlvolle babykamer. Tot die tijd blijft hij nog even verder groeien bij ons op de neonatologie afdeling, in zijn ‘kanariegele’ wieg.
Liefs van Romy
