Van het weekend las ik het weer, ouders leg eens vaker die telefoon weg! Van schrik gooide ik mijn telefoon van tafel. Gelukkig las ik het in een échte krant, een papieren, en zat ik niet net een online krantje te lezen. Dat zou het nog erger maken natuurlijk. Het kwam er op neer dat wij als ouders druk zijn met het beperken van de schermtijd van onze kinderen. Door limieten in te stellen, bewust kijken en luisteren en ze ter compensatie veel naar buiten te sturen. Alwaar wij vervolgens met ons mobieltje op het bankje naast de trampoline zitten. In plaats van zelf te genieten van de kunsten van je springende kind; checken de meesten even hun Instagram terwijl kleine Johnnie 3 salto’s achter elkaar doet! Dáár had je mooi een boomerang van kunnen maken voor je stories. Dat is een grapje he.
Het schijnt dat de vaders vooral bezig zijn met werkgerelateerde zaken, terwijl de moeders druk zijn met foto’s maken en die doorsturen in één van de 256 groepsapps. Doe ik ook. Ik denk; aaaaah mooi kunstje, leg ik even vast. Ik stuur die grappige foto’s even door, oh, ik maak even een collage van alle grappige foto’s van vandaag. Nou! Wat een leuke foto’s krijg ik ook doorgestuurd. Hahahoehoe, kleine JoJo heeft een grappig liedje geleerd! Ik krijg nu het filmpje binnen. Check ik ondertussen nog even of iemand mijn grappige collage heeft bekeken. En ondertussen ben ik al 10 minuten naar mijn scherm aan het kijken en dus niet naar mijn kinderen.
Kinderen voelen zich minder geliefd als hun ouders veel op hun scherm kijken. Snap ik! Bedenk maar eens, jij laat net aan je man zien hoe knap je een burpee kan doen (dit is niet op mij gebaseerd, ik kan geen burpee’s. Wie wel? Maar als ik het zou kunnen, zou ik het zeker vast laten leggen. Voor in een groepsapp), hij mompelt ‘hmmm hmmm, knap schatje’ . Terwijl hij eigenlijk niet echt kijkt, maar wel zijn mail zit te checken. Niet prettig toch?
Ik ga het proberen. Zonder telefoon naar de speeltuin. Overdag de telefoon wegleggen en niet de hele tijd overal op reageren. Ik moet eerlijk zeggen, ik word er vaak ook nerveus van, al die apps, overal informatie. Maar toch blijf je kijken, want stel dat je wat mist. Je mist dus een hele boel. Van je kinderen. En zij missen jouw volle aandacht. Ik ga hem vaker wegleggen. Doe je mee?
X Marloes
