Het is weer Kermis in ons pittoreske Hoorn dit betekent op vrouwenavond met je meiden de stad in. Beginnend met een hapje bij Bij Meta (de beste) en door naar het Funhouse. Dit laatste is een soort van traditie geworden waar wij allemaal doodsbang voor zijn en mega zin in hebben.
Na het blow incident vlak bij de uitgang van het Funhouse, (je kent het wel; die Marilyn Monroe blower waar ik NIET op was voorbereid en waarbij ik wel frontaal werd geraakt en dus de hele gemeente mijn niets verhullende corrigerende onderbroek van de Hema heeft gezien!) staan een vriendin en ik rond de klok van 23:00u. niets vermoedend een sigaretje te roken. We voelen ons goed en fijn en hebben eindelijk weer eens tijd om zonder het gegil van kinderen bij te kletsen. Wat genieten we toch van het hebben van ’tijd’.
Dit met nicotine doordrenkt ‘Zen’ moment wordt opeens wreed verstoord door geluid, gegil, gelach en geklak van hakken op de stenen.
Daar komen ze…in al hun pracht en praal klaar om de boel eens even flink op stelten te zetten! Meisjes van “21 or something”. Ze schieten langs ons heen de kroeg in en duiken direct op de barman en zijn kornuiten. Als vaste klanten zijnde komen de glazen op de bar en zonder iets te vragen verschijnt daar het perfecte drankje:Vino!
De avond kan beginnen en wij staan buiten, we kijken er weemoedig naar.
Wie kent niet die tijd van die plaatselijke stamkroeg, waar je binnen stond met je vriendinnen en buiten in de rij die ene jongen zag staan: Oh god hij is er!!!! Gillend duik je de toiletten in om je lippen te voorzien van walgelijk veel lipgloss zodat je eigenlijk niet normaal kunt praten omdat je lippen steeds weg glijden, al is normaal praten sowieso een uitdaging omdat je al lam bent van 5 vino… (ik noem het nu wijn maat toen Vino… hipstersssss). Aan de bar hoef je alleen maar een knik te geven en je glas is weer vol! De huisfotograaf schiet nog even een kittig plaatje en je probeert niet al te loenzig te kijken (zat m’n gloss er nog goed op????). Door de glans in je ogen en je huid die straalt na een reinigingsbeurt met Clearasil lukt spontaan elke foto.
*Zucht* En nu…. nu kijken we naar het beeldscherm in de kroeg waar alle foto’s van vorige avonden voorbij komen en komen tot de schokkende conclusie dat we niemand, maar dan ook NIEMAND meer kennen! We zijn vervangen…door een nieuwe generatie hysterische meiden! Die met hun hakken vast zitten in de kolere tegels op het plein en die elk weekend weer afspreken om niet weer met die gast te praten want hij is een loser en flirt met elk meisje! Je slaat je arm om je vriendin heen en begint aan de levensgevaarlijke fietstocht naar huis…
Wij fietsen vanavond niet. Nee, wij pakken de auto, want we zijn moe. Om 23:00u… Wat vreselijk!!!! Nu kunnen we dus denken, wat zijn we saai en oud geworden!!! Jep… dat kan, en zou zeer voor de hand liggend zijn…
Echter wij kijken elkaar aan en bedenken: Wat was het tof en gaaf, wat zijn we wild geweest en wat hebben we vooral toch NERGENS spijt van!
Ook bedenken we dat we onszelf als “volwassen 30-somethingers”) niet te serieus moeten nemen. Dat zou pas erg zijn 🙂 We zijn nog steeds die gekke meisjes alleen moeten nu naar die ene kroeg op de hoek…Die met die oude mensen… Da’s dan wel weer erg 🙂
X ISABEL
