Kijk je weleens doelloos naar je telefoon, jezelf afvragend welke app je nu weer zal openen? Ik realiseerde me ineens dat ik zo vaak mijn telefoon ergens bij pak, dat het spreekwoordelijke ‘vergroeid aan mijn hand’ met recht op zijn plaats is. Wat erg. Ik ben toch nog van die generatie die buiten stoepkrijtte, elastiekte en verstoppertje speelde? Toen de voordeur nog met een touwtje van buiten af open kon, en als de straatverlichting aan ging het tijd was om naar huis te gaan. Digital detox. Ik las erover en dacht; deze uitdaging ga ik aan.
Oke, dus voor de duidelijkheid: iemand die een digital detox doet, trekt de spreekwoordelijke stekkers uit alle computers, laptops, tablets en smartphones en abonneert zich op een papieren krant. Zo’n detox leek me iets teveel van het goede. Ik bedacht me namelijk waarom ik zoveel afleiding vind op mij telefoon. Het zijn geen appjes, nieuwsberichten, youtubefilmpjes of zelfs telefoongesprekken. Het is pure social media. Ik volg een aantal personen en hashtags zo trouw dat ik niets wil missen. Een mooie aanbieding, een leuke mama/baby foto, een tattooartist in het land, een quote die mijn leven zeker zal veranderen, een mijlpaal van een vriendin? Oke, dat is dus een beetje FOMO-gedrag, ‘fear of missing out’. Een week geen social media zal uitwijzen hoezeer ik lijd aan FOMO.
Dag 1
Ik betrapte mezelf erop dat ik op dag 1 tegen 15 uur al 6 keer op Instagram had geklikt: gewoon uit routine. Ik klikte steeds stomverbaasd en in alle snelheid weg. Die momentjes dat ik wilde kijken, waren vaak tegen of tijdens de lunchpauze, als ik een taak op werk had afgerond of wanneer ik simpelweg even niks te doen had en op de bank lag. Het viel me op dat ik veel minder foto’s maakte dan normaal. Best shocking. Maak ik ze alleen met als doel ze aan de wereld te laten zien? Mijn neefje van 6 kwam in die week logeren. Over zo’n vergroeiing aan je hand gesproken; een Nintendo Switch schijnt het helemaal te zijn. Deze generatie is letterlijk met een scherm in de handen geboren. (In paniek denk ik bij mezelf; waar gaat het heen en hoe moet dat dan met mijn kindje?!) Gelukkig hebben we ook lekker gefietst, gestept en een Disneyfilm gekeken. Zo eentje met een moraal bij het verhaal. Hou ik van.
De andere dagen
Dag 2: ik wilde 3 keer Instagram openen maar was al zo ver dat ik de app niet aanklikte. Dag 3 gebeurde dit me slechts 1 keer. Op dag 4 was ik praktisch vergeten dat die app bestond. Het klinkt vast bizar, maar ik maak geen geintje. Ik legde bewust mijn telefoon weg en bedacht me wat ik beter kon doen met mijn ‘gewonnen’ tijd. Mensen, ik heb zowaar een boek uitgelezen! En nou wil ik niet zeggen dat ik normaliter ZOVEEL op Instagram zat dat het me gewoon lukte om in die tijd 250 pagina’s te verslinden… maar ik vond de rust om het te doen. Social media heeft toch iets heel gehaasts, in mijn optiek. Snel stories kijken, doorklikken, liken, nog even bij die, oh en hoeveel mensen hebben mijn boomerang eigenlijk al gezien? De ‘dwang’ was bij dag 5 compleet verdwenen. En het boeide me ook echt even niet meer wat iedereen deed. Iedereen die wilde weten waar ik mee bezig was, kon me gewoon bereiken. Ik appte niet meer of minder, maar was prima van alles op de hoogte. Behalve natuurlijk van iedereen die ik uitsluitend ‘ken’ op social media. En toch, het viel me alles mee.
Ik vond het wel leuk om te zien wat ik dan ‘gemist’ had toen de week om was. Uh, niks. Ja een vakantiefoto van die en een nieuwe blogpost van die. Niks spectaculairs. Had ik dat verwacht? Misschien wel. Maar met de FOMO zit het dus wel goed. Ik beleefde sommige dingen ook net iets intenser doordat ik niet op hoefde te letten dat ik tijdens hetgeen wat voor mijn neus gebeurde op het goede moment een foto maakte en daarna de juiste filter koos. Ik maakte een foto en keek er later wel naar. Niet alles hoeft nu. En niet alles hoeft met iedereen. Ik gebruik Instagram nu minder. De app en de mensen lopen niet weg, zo blijkt.
Oh en het boek wat ik heb gelezen raad ik iedereen aan die ook maar een beetje strugglet met zijn/ haar doelen en idealen in dit leven.
– You are a badass. How to stop doubting your greatness and start living an awesome life. Door Jen Sincero.
Liefs, Kelly & Hailey
