Allereerst leer je veel van zo’n gezin managen. Je leert er in ieder geval een hoopleert je zelf steeds beter kennen.
Hoe ga je om met de teleurstellingen van je puber? De frustraties van je bijna tiener? En de ontwikkelingen van je peuter? Het moederschap brengt veel vreugde en plezier maar ook veel tranen en onzekerheden met zich mee.
Laatst ging mijn zoon van 14 samen met een klasgenootje naar een concert. Op het allerlaatste moment zegt dit klasgenootje af en is hij zo teleurgesteld en reageert hij dat uiteraard af op zijn moeder die al een beetje door had dat er iets aan de hand was. Ik ben dan zo’n emo moeder die dit dan zo zielig voor hem vindt en zelf al de tranen in haar ogen voelt opkomen. Mijn man zegt dan ‘Trek het je niet zo aan. Ze moeten leren om met teleurstellingen om te gaan.’ En dat is ook zo, maar mijn grote stoere jongen is op dat moment toch nog gewoon even mijn kleine ventje, mijn puber die het nog steeds heerlijk vindt om met zijn moeder te knuffelen. En de moeder die ik dan ben, regelt (terwijl hij bij de kapper zit) zijn grote nicht om met hem mee te gaan. Want laten we eerlijk zijn, ik was met alle liefde met hem meegegaan, maar dat is in zijn taal dan toch een beetje ‘voor schut’.
Mijn dochter van 9 is een echte pittige dame. Af en toe zit ik weleens met mijn handen in het haar. Ze is een ontzettende slimme en vooral ook mooie meid, maar ze heeft moeite met autoriteit. Luisteren is een behoorlijke opgave voor haar. Mevrouw wil alles graag op haar manier en dat kan niet altijd. Hierdoor heeft ze best moeite met het sluiten van vriendschappen. Ze snapt niet dat niet iedereen wilt doen wat zij wilt. Dit frustreert haar en doet mij verdriet. Ik weet dat het wel los zal lopen uiteindelijk en ze haar plekje wel vindt, want daarvoor is ze te bijdehand.
En dan mijn kleine man, het heerlijkste makkelijkste en meest tevreden ventje dat er is. Hij ontwikkelt zich opeens als een razende rakker en gaat zo snel. Waar ze eerst vonden dat hij een taalachterstand had, kletst hij nu de oren van je kop en is dat niet meer aan de orde. Over een maandje wordt hij alweer 3 en mag ik hem niet meer mijn baby noemen.
Door de verschillende leeftijden in ons gezin hebben wij in 1x met allerlei struggels te maken, maar ook met veel mooie dingen. Ik geniet er volop van en ik ben super trots op mijn prachtige gezin.
Liefs, Charelle
