Die papa’s, die hebben het maar goed bekeken wist je dat? Ik benijd ze zo nu en dan ook echt en ik denk dat wij mama’s nog het een en ander van hen kunnen leren.
Allereerst hebben de papa’s het al beter voor elkaar als het gaat om slaap. Misschien heb je ze wel ooit voorbij zien komen op Instagram, uitspraken als “Ik wil niet slapen ‘zoals een baby’. Ik wil slapen ‘zoals mijn man!’” Of “Papa slaapt al goed door, nu het kind nog”. Hoe doen die mannen dat toch? Zouden ze minder goede oren hebben? Of wellicht immuun zijn voor het gehuil van een kind? Of weten ze dat wij mama’s het sowieso toch wel horen (en dus ook degenen zijn die zich vervolgens als een zombie uit bed laten glijden en in het donker op het geluid af strompelen)?
En het blijft niet bij meer slaap! Ze genieten ook veel meer van hun momenten samen met de kinderen. Nu ik zwanger ben, sport ik wekelijks samen met andere zwangere mama’s (to be) en van de week hoorde ik twee moeders tegen elkaar klagen over de invulling van “papa dag”. Sowieso gruwel ik al van dat woord, want als mama bij de kids is, is het normaal, maar als papa een dag voor de kinderen zorgt, wordt dat meteen opgehemeld als “papa dag”. Maar goed, dat is misschien mijn feministische kant die zo af en toe wat opspeelt. Terug naar die twee klagende dames, want ze klaagden over dat papa alleen maar leuke dingen deed met het kind op zo’n dag en dat was nog niet alles. Nee, nou komt ‘ie: dat papa nog niet eens had gekookt als ze thuis kwamen. Schande! Kijk, en daarna houd ik er echt over op, maar dat is dus ook waarom de naam “papa dag” verkeerd is gekozen, want als een dag naar hem vernoemd wordt, gaat hij er natuurlijk automatisch vanuit dat hij hem zo mag invullen als hij dat wil. En dat is volgens ons mama’s niet helemaal de bedoeling. Want als wij met de kinderen zijn, doen wij braaf de boodschappen en de was en we zorgen er ook nog eens voor dat er een dampende, gezonde maaltijd op tafel klaar staat wanneer papa thuiskomt. Eerlijk is eerlijk, ik behoorde ook tot die groep mama’s. Maar, terwijl ik die twee moeders tegen elkaar af hoorde geven op die papa’s, had ik opeens een Eureka- moment. Want wie hebben er een leukere dag? Die papa’s! Wie hebben het beter bekeken? Die papa’s! En waarom? Omdat die lekker doen wat zij én hun kind leuk vinden! En wat denk je dat jouw kids zich later zullen herinneren? Hoe schoon jouw huis was en hoe lekker op tijd jullie altijd aten? Of hoeveel tijd jij voor ze had en wat voor leuke dingen jullie samen deden? Nou ik weet het wel!
Dus dankjewel papa’s (en ook dankjewel klagende sportclubgenoten) ! Lang leve “mama dag” ;).
