Ik word wakker omdat mama niet meer naast mij ligt. Ik vind dat zwaar ongezellig. Ik bedoel, ik heb het al voor elkaar dat ik tussen papa en mama in slaap, maar bij het wakker worden zijn ze allebei weg? Dus ik mopper wat en, daar is ze al! Ikke blij! Ik kruip bij haar op schoot en we knuffelen er op los. Ik vraag waar papa is, maar omdat ik mijn tut in heb, en de taal nog niet helemaal meester ben, mompel ik gewoon wat met het woordje “papa” er tussendoor. Mijn mams begrijpt dat wel. Ze antwoordt dat papa werken is. Geen idee wat dat is. En dat hij met de auto weg is. Die snap ik dan al wel. Ik zeg “doei, doei papa” en mama moet lachen. “Buisje?” vraag ik. Mama zegt: “Wil je in mijn buideltje?” Ik knik. Ik klem mijn armpjes en beentjes om mama heen, en zij slaat haar badjas weer om mij heen. Zo zit ik in haar buideltje en ik vind dat heerlijk! “Ooke mee?” Herhaal ik een paar keer, tot dat alle knuffels en zelfs een boekje ook in ons buideltje verzameld zijn. Zo lopen we naar beneden, maken we samen een fles en drink ik die lekker bij mama op schoot op.
Na de fles vraag ik om Bumba en mama zet mij dan lekker met een kussentje in mijn rug op de bank, en kijk ik naar zo’n vierkant klein schermpje. Ik weet heus wel dat dat een tablet heet. Maar als ik zeg Bumba dan snapt ze dat ook wel. Niet dat ze Bumba ook daadwerkelijk op moet zetten, neeeeee! Ik wil gewoon een beetje scrollen! Ik krijg dan meestal een bakje met fruit en een craccotje, en terwijl ik dat opeet, krijg ik een verse luier. Dat vind ik wel heel fijn, maar ik heb in Het Dreumeshandboek gelezen dat ik op deze leeftijd vooral heel moeilijk moet gaan doen ten tijde van de “diaper-change”. Dus dit doe ik altijd trouw. Als ik geen voldoende afleiding heb althans, zoals nu…
Of ik mee naar boven ga? Natuurlijk! Dat betekent volgens mij dat ik niet naar de opvang hoef vandaag. Als mama vrij heeft dan doen we meestal eerst de was. Daar ben ik echt een kei in. Mama zegt altijd dat ik haar héél goed help, van de regen in de drup. Mooi compliment hè?
Daar doe je het toch voor?! Daarna gaan we naar buiten, iets actiefs doen. Mama zegt namelijk dat als we dat niet doen, ik ’s middags niet slaap. Nou dat vind ik heel gek, want ik ben heel goed in slapen. Of ik schoenen aan wil doen? Nee natuurlijk niet! Ook dat staat in Het Dreumeshandboek; bij twee is alles nee. Nou, nu ben ik nog lang geen twee, maar ik heb deze regel gemakshalve maar vast ingevoerd. Nee, neeneeneenee, nee! Ik wil die leuke bijpassende witte sandaaltjes niet aan bij mijn jurkje. Ik wil…. DIE! En ik pak mijn paarse regenlaarsjes. Ik kan ze zelf al aan doen. Mama moet lachen en zegt dat ik eruit zie als een kleine Ma Flodder. Geen idee wie dat is, maar vast een knappe dame!
Na het fietsen (één van mijn favoriete bezigheden) en de speeltuin, zijn we weer lekker thuis. Onderweg hebben we een broodje gegeten en wat gedronken en ik begin al best wel moe te worden. “Sesje?” Vraag ik. En mama zegt: “Zullen we voor jou een flesje maken?” Ik knik. We zitten samen op de bank, mama heeft haar arm om me heen en ik drink m’n fles. Hmm, lekker warm. Er klinkt een grappig geluid in mijn pamper. In Het Dreumeshandboek staat dat wij deze geluiden zo hard mogelijk moeten laten klinken en vooral als er veel mensen zijn. Ik zeg: “mogguh”. En mama lacht. Ik was haar voor. Ik nestel me nog eens extra tegen haar aan en overdenk nog even wat ik op de fiets allemaal heb gezien. Tein…,tieguig…, boeme…,zzz-zzz….
Doei, doei!
x Vanessa&Senna x
