Van baby naar dreumes met betraande ogen kijken moeders toe

Lieve Hailey,

Mama werd vandaag wakker met traantjes. Ze zei tegen papa: ‘ik kan het niet geloven, een jaar geleden waren we in het ziekenhuis, vol verwondering kijkend naar onze pasgeboren baby’. Zo onwerkelijk. Ik herinner me de pijn, de vreugde, maar bovenal de angst. Want je was zo klein, zo kwetsbaar – totaal niet passend voor deze wereld, groot, hard, ruw, snel. Wat als er iets gebeurt met jou, met mij, met ons? Wat kan ik allemaal doen om je overal voor te behoeden? Hoe moet dat na mijn verlof, als anderen voor jou zorgen? Wat doen ze en doen ze het goed? Ze weten toch wel dat jij het belangrijkste in mijn leven bent? Met traantjes liet mama je met bijna 3 maanden oud voor het eerst achter bij de gastouder. Ik had een verschrikkelijke dag, en jij had het reuze naar je zin. Ik leerde over de ‘onzichtbare navelstreng’, waar mijn kraamverzorgster het over had toen je net geboren was. ‘Die is heeeeel lang hoor!’ Het is waar. Ik had dat ook toen je met 6 maanden ‘verhuisde’ van onze slaapkamer naar je eigen ‘grote’ bed op je eigen kamer. Een paar meter verder, wat als 1000 km voelde. Met traantjes stopte ik je losgeschroefde wiegje weg. Een fase voorbij. Waarom doet dat me zoveel verdriet? Het gebeurde ook toen je niet meer echt in mijn armen wilde liggen met je flesje melk. Je was zo beweeglijk en wilde zélf zittend drinken. Maar.. maar.. Traantjes. Vlak voor je eerste verjaardag ging je los lopen. Mama zag dit wel aankomen, want de weken ervoor op vakantie liep je ook steeds met vallen, kruipen, opstaan. En toch. En toch toen je vandaag in de tuin liep naar de deur en de woonkamer er ook maar gelijk even bij pakte, kreeg mama weer traantjes. Je loopt en je bent zo groot, zo sterk, een flinke Hollandse meid dat zo lekker eet, goed slaapt en lief speelt. Het gebeurt met opgroeien. De intense angst van het begin is weg. Jij wordt groter en voor mama wordt de angst steeds iets kleiner. Het zal nooit helemaal weggaan. De traantjes zijn dus altijd heel dubbel. Jij overwint niet alleen, mama ook, met elke stap die je zet. Je bent vandaag 1 jaar geworden en al ben je alles behalve een baby om te zien, je bent voor altijd mijn baby en God wat houd ik van je. Gefeliciteerd lieverd, met jouw 1 jaar bij ons, het mooiste jaar voor papa en mama ooit.

Liefs, Mama Kelly

Lees ook:

Ik besloot tegen mijn zoon te zeggen dat hij niet goed is in zijn hobby