In het eerste leerjaar van Maatschappelijke Zorg heb ik mijn vriend ontmoet. We zaten bij elkaar in de klas en het was liefde op het eerste gezicht. Het was niet altijd makkelijk om als stel bij elkaar in de klas te zitten maar samen staan we sterk en trekken we ons zo min mogelijk van anderen aan.
We hadden het veel over de toekomst en hoe we die voor ons zagen, onze wensen en onze dromen. Wij hadden als wens, om kinderen te krijgen, samen een gezinnetje. Aangezien we het druk hadden met school, werk en stage, hadden we gezegd dat zodra we klaar waren met onze studie, samenwonend waren en beide werk hadden, dat we er dan voor wilden gaan.
Ik was vanaf januari 2017 tot aan juni 2017 maar 1 keer ongesteld geweest. Had wel vaak buikpijnen (menstruatiekrampen) en had rond mijn menstruatieperiode vaak last van migraine. Aangezien ik in het verleden al problemen had met mijn menstruatie en al bekend was bij de gynaecoloog, werd ik daar gelijk naartoe verwezen door de huisarts. Na onderzoeken kwamen ze er achter dat ik vele cystes op mijn eierstokken had. Dit had ik weleens vaker gehad maar nog niet zoveel. Ik moest toen 2 weken wachten en dan weer komen. Zo gezegd zo gedaan.
Halverwege juli weer een afspraak en na wat onderzoeken bleken mijn eierstokken zwart te zijn van de cysten! Na een bloedonderzoek mocht ik weer naar huis, niet precies wetende wat er aan de hand zou zijn. 1 Week daarna kreeg ik een telefoontje waarin verteld werd dat ik PCOS zou hebben, hierdoor zou het krijgen van kinderen voor mij/ons lastig worden. De wereld zakte even onder onze voeten weg. Na veel gesprekken met mijn vriend te hebben gehad, besloten we:
We zien het na onze studie wel verder.
We wilden ons eerst op elkaar, school en werk focussen. Midden augustus hadden we weer een controle gepland. Toen bleek dat bijna alle cysten op 3 na weg waren! Ondertussen zagen ze nog iets op de echo en even daarna zeiden ze dat de kans groot was van dat ik zwanger zou zijn. Wij zeiden beide dat dat niet kon in verband met de PCOS? Ik moest bloedprikken en zou na een uur gebeld worden over de uitslagen.
Ondertussen reden wij snel naar een winkel om een zwangerschapstest te kopen, om vervolgens een locatie te zoeken waar ik kon plassen en de test kon doen. Ik kwam er niet onderuit; er waren meteen 2 duidelijke streepjes te zien. Aangekomen bij de auto om het met mijn vriend te bespreken, werd ik gebeld door de gynaecoloog met het nieuws dat het klopte dat ik zwanger was. Na 2 dagen moesten we weer komen voor een gesprek.
We moesten toen beslissen wat we wilden: Het kindje houden of weg laten halen. Voor ons was de keuze makkelijk. Dit is ons wondertje en het blijft bij ons. Ik bleek al ongeveer 5 weken zwanger te zijn, de gynaecoloog snapte er niets van, maar stond achter onze keuze.
Inmiddels ben ik bevallen van onze prachtige dochter: Fleur
We zijn nog jong, gaan nog naar school en wonen nog thuis. Veel mensen hebben een mening over de situatie, maar het maakt ons allemaal niet uit. Wij hebben ons gezinnetje, we gaan naar school en werken veel. Wij werken aan een mooie toekomst.
Liefs Desirée
